Maagbandje en andere hulpmiddelen

Whiiiiiiii eindelijk weer zin om iets te schrijven hihihi.

Enfin ik wou wel updaten na dinsdag, maar had nog geen zekerheid van de datum!

Alles is super goed verlopen dinsdag!! Mijn vriend is samen met mij naar de dokter geweest,

waarbij ik dus te horen kreeg dat alles in orde was met mijn testen! PAK VAN MIJN HART!!

De dokter heeft me nog es alles goed uitgelegd, en terug gevraagd of ik er nog mee door wou

gaan ! JA tuurlijk hier kijk ik al zo lang naar uit!

Ik had hem gevraagd of hij nu het maagbandje terug gevonden had, daar hij die de vorige

keer niet bij had, maar het bandje is zoek. Tsssss ... moet ik nu nog wachten tot de avond van

de operatie om het in levende lijve te zien. Hij heeft het ook aan mijn vriend gevraagd of

hij er mee akkoord was voor de operatie, vond ik wel super, want ik wil het wel, maar we leven in

koppel hé!

Samen op zijn planning gekeken wanneer ik geholpen kon worden, en het ging al voor de week

van de 16 de februari, of begin maart, want hij was van plan om verlof te nemen héhé. Nu heb ik

gelijk gevraagd om zo vlug mogelijk geholpen te worden. Ok het steekt niet meer op één week,

dat weet ik ook wel, maar benzooooo nerveus, dat ik er zo vlug mogelijk komaf mee wil maken!

Het is ook mijn allereerste operatie, dus ben super bang voor de ingreep. Niet voor de narcose,

grof en cru om te zeggen, maar ik zal er niks meer van weten als ik in de narcose blijf...

k'slaap gewoon verder of hoe ze het ook mogen noemen. Ik ben gewoon bang voor de pijn hihi.

Ben vrij kleinzierig, en heb een lage pijngrens.

De dokter ging me in de loop van de week terugbellen om me te melden wanneer ik onder het mes

moet, dus deze middag telefoontje, en ik wordt de maandag ochtend al geopereerd. Ja ja maandag

16 februari 2004 wordt de stap gezet! het is zo kortbij, ik kan het nog altijd niet vatten.

Ik moest nog een afspraak maken met de dienst Anesthesie, zodat zij nog de laatste onderzoeken

kunnen doen voor ik onder t'mes ga :).

Nu deze middag direct na het telefoontje van de dokter gebeld met die dienst ... en afspraak

vastgelegd voor donderdag 12/02/04 om 13h30. Het duurt een half uurtje heeft de dokter mij gezegd.

Gelijk voor vrijdag op t'werk ook maar verlof aangevraagd, zodat  ik dan alles op t'gemakske in

orde kan brengen, wassen, huisje grondig van boven tot onder poetsen en op jacht gaan naar een

taddy pijama hihihi.

Nu hoop ik wel een ding ... is dat Mieke vlug bevalt, dat ik haar nog kan gaan bezoeken samen met

Vivveke in t'ziekenhuis, voor ik binnen moet ....

Voila se ... nu aftellen ...

Dit is een oproepje voor een vriendin van me die jullie hulp nodig heeft !

Zij is een jonge aktieve en dynamische meid, dat op zoek is naar een autotje met een

automatische versnellingsbak. Haar autotje heeft het begeven, en zonder auto is ze verloren.

Tja je verplaatsen als je een groot overgewicht hebt is niet makkelijk, dus moest er iemand

van jullie een autotje te koop hebben voor haar tegen een schappelijke prijs, zou het heel leuk

zijn haar te contacteren. Jullie kunnen haar op volgend mail adres bereiken :

infos@rondinet.com.

Dit is haar webadres : Les rondeurs c'est Charmeurs, ofRondinet

Hartelijk dank !!

We zijn er bijna ....

pfffff en ik die dacht dat ik hier niks meer ging neerpennen tot dinsdag...

Not! lol. Ben heelzenuwachtig, bang dat het verlossende antwoord een NEEN

zal zijn. Heb wel een geluk van vrienden en familie die me daadwerkelijk zeggen

dat het misschien zo niet zal zijn, want ik heb de pré opsen toch al gehad.

Dat wachten maakt me zo nerveus. Tja, voor wie niet he.

Heb nog mijn verzekeringspolis nagetrokken die ik heb via mijn mutualiteit.

Indien het RIZIV er niet voor tussenkomt komen ze intergraal tussen voor de kosten.

Indien wel ... tot 3 X het RIZIV. Pffffft, wel om het stout te zeggen, hoop ik dan

maar dat ze niet tussenkomen, dan loop ik de kans niet dat ik zelf nog een opleg

voor de prothese zal moeten betalen. Grof misschien .... maar ik betaal me er

ook blauw aan. Tja , sommige mensen moeten alles bekostigen wat ook niet

eerlijk is want het gaat erom dat je iets aan je ziekte doet, om erger te voorkomen.

Hartklachten enz ...

Ik ben wel blij dat ik er eindelijk over schrijf! Het maakt me allemaal makkelijker

om alles op een rijtje te zetten.Want dit doe ik voornamelijk voor mezelf, maar

als anderen er de moed kunnen uitputten, wetend dat ze er niet alleen voorstaan,

is dat heel mooi meegenomen. De zoektocht is niet makkelijk, waar begin je aan...

hoe begin je eraan ... wie heeft dit allemaal al meegemaakt.... ???

Wel er zijn er heel veel mensen die met hetzelfde probleem zitten/zaten ...

Mensen die hun weg al gevonden hebben... anderen voor wie het allemaal nog maar

pas begint.

Ik denk ook niet dat ik de enigste ben die nerveus is ... maar ook mijn moeder.

Tja ben haar enigste dochter, en ze is natuurlijk bang voor de operatie. Ik ook , maar

ja, het is bij zovelen al gelukt, waarom bij mij niet ?

Positief zijn en blijven, dat is mijn houvast. (begin het nu pas allemaal positiever in te

zien hehehe)  Steun van vrienden en familie, daar put ik mijn krachten uit.

Ik ben niet het sociale typeke in IRL, die met iedereen goed overweg kan, maar

bij mensen bij wie ik me echt goed voel, daar kan ik er dan over praten.

Mijn besluit staat vast, meer dan ooit ! Het heeft me 2 jaar gekost en een lange

weg dat ik met tegenzin op nieuw heb afgelegd.

Ik denk dat ik van geluk mag spreken dat ik in België woon, want de zorgverzekering

in Nederland is volledig anders! Ja ja , mensen staan daar al maanden op de wachtlijst

om geholpen te worden, willen ze het in België laten doen, moet eerst hun zorgverzekering

ermee akkoord gaan in welk ziekenhuis ze hun moeten laten opereren, willen ze het vergoed

krijgen! Dat ging dus werkelijk mijn petje te boven! Djeez stel je voor, je bent al veel te

zwaar, je hebt al je onderzoeken al laten uitvoeren, de paperassen zijn ingevuld en in

orde, krijgen ze te horen dat ze op een wachtlijst van minimum X aantal maanden/jaren

staan! Is om een toeval van te krijgen.

In de linkenlijst heb ik een paar links geplaatst waar men info kan terugvinden...

misschien dat dit jullie kan helpen in jullie zoektocht.

Schandalig lang geleden dat ik hier nog iets neergepend

heb. Enfin het is dan ook zo druk geweest. Vorige week heb ik

naar het ziekenhuis gebeld om te vragen of de arts al mijn resultaten

al heeft en wanneer ik een nieuwe afspraak met hem kon maken.

Aan de receptie hebben ze me gelijk doorverbonden met de verpleegster

die me de bevestiging gegeven had dat ik gauw een afspraak mocht

maken. Alle resultaten zijn binnen.

Whiiiiii, ben echt zo content, dus gelijk terug een afspraak vastgelegd

en dinsdag 27 januari 2004 mag ik dus terug bij dokter Algaba.

Het begint echt te korten en ik word met de dag zenuwachtiger.

Het ligt me nauw aan t'hart, en ik wil dolgraag geopereerd worden.

Nooit gedacht dat ik dat zo zou zeggen, maar ik kijk er echt naar uit.

Het is ook wel beangstigend, want ik ben bang dat ik van hem een

neen zou krijgen, moest er iets aan mijn maag schelen. Dit is ook

de enigste test, waarvan ik dus de uitslag niet weet.

Met mijn goede voornemens is het ietsjes anders uitgelopen hihi...

Ik ging nl stoppen met roken, heb het precies 2 weken uitgehouden.

Ik heb één grote fout begaan en ik ben echt kwaad op m'n eigen!

Toen ik van bij de psychiater kwam, was ik zo aan het beven en aan

t'snotteren, omdat weer een akelig deel van mijn leven weer eens te meer

werd opgerakeld. Ben dan gewoon buitengestapt en ipv een zuigtabletje

te nemen, heb ik gelijkeen sigaret opgestoken. Tsss ben niet fier

op mijn eigen, en heb geen karakter momenteel. Ik loop zo stressie

als wat. Misschien na de operatie dat ik het dan weer probeer. Ik ga

dan ook niet zo veel meer kunnen snoepen en naar vanalles kunnen

grijpen om in mijn mond te hebben. In elk geval, mijn besluit staat

vast ... ik wil ook stoppen met roken. Eén stapje met een keer.

Het lukt me vast wel

Laatste onderzoek : OMD

Gelukkig dat dit het laatste onderzoek was, want moest ik er

zo een 2 na een krijgen pfff nie te schatten.K'had me al geinformeerd

bij 2 vriendinnen, T. enMieke x,wat het precies inhield, hadden

ze me al gewaarschuwd dat ik zo'n verschrikkelijk lekker goedje mocht

innemen om de foto's van de maag te maken. Ja duhh, t'was inderdaad

zoals ze me gezegd hadden alleen kon ik me echt niet voorstellen

dat het zo een nare smaak had.

Dus ik d'onderzoekskamer binnen, mocht ik eerst een buisje met

kleine bolletjes inslikken met water, de verpleger had me wel gewaarschuwd

dat ik absoluut niet mocht boeren, anders mocht ik alles opnieuw doen.

Die bolletjes waren blijkbaar een soort van medicatie die je maag doen

opzwellen zodat de foto's beter genomen konden worden.

Dan moest ik zo'n wit goedje inslikken, geleidelijk aan op commando van

de arts, zodat ze mijn maag konden zien. Ze hadden me ook gezegd

dat ik verschillende keren zou moeten draaien, want alles moet tegen de

maagwand terecht komen.

Dus toss and turn toss and turn. Echt leuk was het niet, want dat witte

goedje was dus echt niet lekker, het was nog vrij zwaar ook. Zal precies

een basis zijn van krijt, want die smaak had ik dus ook in m'n mond.

Foto's werden genomen, en het onderzoek duurde al bij al 10 minuten.

Maandag zullen de resultaten kenbaar zijn en word alles naar de dokter

doorgestuurd. Moet ik gewoon opnieuw een afspraak met hem maken

en dan alles afwachten. Hopelijk dat alles positief is , maag en RX want

dat zijn de enigste 2 onderzoeken waarvan ik nog geen antwoord heb...

Nu afwachten, hopelijk heb ik vlug goed nieuws en kan ik een afspraak

maken om me te laten opereren. Nooit gedacht dat ik opgetogen zou

zijn voor een operatie... maar ja dit ligt wel ietsjes anders niet ?

Bezoekje bij de endocrinologe

Vandaag zit mijn voorlaatste onderzoek erop. Was natuurlijk

weer veel te vroeg in t'ziekenhuis, as usual, maar geluk

bij ongeluk, de persoon die afspraak had voor mij, is niet komen

opdagen. Mocht dus om 15h00 al binnen.

De arts was een heel lieve dame, die me nogmaals op gewezen

heeft op de voor en nadelen van de operatie en wat het qua

levensqualiteit inhoud. Ik begrijp maar al te goed waarom ze

het ook doen, want het is een beslissing die heel veel teweeg

brengt in je leven. Als je er niet op voorbereid bent, kan het achteraf

een psychologische schok geven, zoals ze zei.

Het onderzoek was echt niet erg :). Nu weet ik waarom ze het

bloed en 24h urinetest nodig hadden lolz. Aan de hand van dat

konden ze ook nagaan of mijn schildklier in orde was en kleine kliertjes

in opzij aan je borstkas. Zo konden ze nagaan of mijn overgewicht

iets te maken had met een slechte werking van deze klieren, of dat de

andere kliertjes eventueel iets in de weg konden leggen bij de operatie.

De dr had nog geen uitdraai van mijn onderzoeken, moest ze effe

naar het labo crossen om alles na te checken... Bleek nu dat ze

met lege handen terug naar haar consult kwam... blijkbaar toch

iets fout gegaan bij het opvragen van mijn gegevens...

De pc in het labo draaide door .. begon vanalles uit te printen buiten

mijn onderzoeken... heeft ze alles nagekeken ... en terug naar de consult.

Tsss, t'is toch altijd iets, hihihi, zelf al doe ik niks heb ik er toch mee

te maken als het op pc's aankomt lolz.

Nog een stapje dichterbij, want volgens haar is er geen tegen indicatie

dat ik niet zou mogen geopereerd worden. Plus nog het feit ook

dat ik al de ervaring gehad heb met de maagballon en weet waaraan ik me

mag verwachten.

Tsss heb me al geinformeerd bij een vriendin voor morgen, het bepaalde

onderzoek waar ik totaal niet wist voor wat het diende. T'zal verzekerst

een slikfoto zijn, waarbij je een "vrij vies goedje" moet inslikken zodat ze

foto's kunnen nemen. K'zal maar een boterhammeke klaarmaken voor ik

vertrek, want moet er pas om 09h30 zijn en nuchter.

Tsss hopelijk dat ik er weer geen uren moet wachten gelijk de vorige

RX sessies ... en dat ze wat vriendelijker zijn.

Nu ja morgen zijn we vrijdag .... weekend he ;)

O ja, k'ben ondertussen ook gestopt met roken. enfin gestopt ... ik probeer...

durf af en toe nog te zeuren, maar ja na bijna 10 jaar, moet ik terug

een slechte gewoonte afleren he ...

Morgen laatste verslag ... Denk ik toch ... ook effe informeren wanneer ik

een afspraak kan maken bij de arts dan om alles te overlopen ;) en te plannen.

Pieps,

ben er weer eens. Tja ik ging normaal gezien tegen t'eind van de

week terug updaten maar het gesprek van gisteren is te zwaar

om het in mijn hoofd te houden, dus pen ik het gewoon maar neer.

Gisteren had ik dus het langverwachte gesprek met de psychiater. :(.

Enfin langverwacht kun je het niet noemen, ik ging er met een heel

klein hartje naartoe, want plezant vind ik het niet om het voor

de zoveelste keer alles uit mijn leven te moeten overlopen, om toch

maar eens te meer op de feiten worden gedrukt, dat ik te veel eet

en eigenlijk het karakter niet heb om er daadwerkelijk iets aan te doen.

Enfin, zo begrijpen de meeste mensen het toch, leer anders leven,

eet meer groentjes, minder patatjes, minder vlees meer vis ....

Neem een kleinere portie, probeer de Weight Watchers da helpt! 'Ik ben met

dat zoveel kg's kwijtgespeeld...'

Bla bla bla... DAT WEET IK maar ik kan er mij niet aan houden!

Zij zijn zoveel kg's kwijtgespeeld maar ikke niet !

Verdorie toch, waarom kunnen mensen niet inzien dat ik dit voor mezelf

doe, ik er daadwerkelijk iets aan probeer te doen!!!

Maakt me zo kwaad, gewoon omdat ze denken dat ze goed doen, bij hen

hielp het waarom bij mij niet ? Weet ik het...

Enfin gisteren terug een uur zitten babbelen, snikken , snotteren

mijn hartje luchten , uitleggen dat IK die operatie wil, niet onder druk

van familiaal of sociaal leven. Enfin sociaal misschien wel, omdat ik geen

maatje meer wil aandoen! Ik wil "magerder" zijn, terug die 70 kg behalen

dat ik 2 jaar geleden behaald had, door een effort te doen, mijn

levensstijl aan te passen MET een hulpmiddel.

Gevraagd of ik al pillen had geprobeert, radiaal NEEN gezegd en haar ook

gezegd dat ik dat niet wou! Hoeveel mensen hebben er in hun leven al niet

gekocht, mee afgevallen, maar zo gauw ze ermee stopten terug regelrecht

de hoogte ingingen, terug naar de pillen grijpten, en misschien zo

wel hun nieren verziekten door ongecontroleerd ermee door te gaan.

Wat voor nut heeft het mij met pillen op te zadelen? Korte tijd terug mooi

afvallen, en dan terug hervallen omdat ik me weer eens te meer bewezen

heb hoe zwak ik to het lekkere eten sta?

No way, Ik wil het bandje, een gezonder leven.

Vond het vrij raar, want op een gegeven moment vroeg ze me of ik ook

zelfmoordneigingen had. Nooit bij stilgestaan eigenlijk om voor dit m'n leven

te willen beeindigen. Neen, maar achteraf stond ik er toch bij stil, dat het

daadwerkelijk kan voorkomen, dat mensen tot zo'n daad instaat zijn.

Ik was echt wel opgelucht na het gesprek! Omdat dit ook heel belangrijk is

voor de arts. Het rapport van de psychiater is voor hem ook een aanwijzing

wat de motivatie is van zijn patient, en of het daadwerkelijk iemand is

dat hij kan helpen zonder dat er achteraf met spijt wordt teruggekeken op de

dag voor de operatie.

Nu heb ik wel super goed nieuws! De psychiater had totaal geen bezwaar

dat ik me zou laten opereren. Yes !!! Terug een stapje dichterbij naar mijn

nieuw leven. Ik heb ook gevraagd aan haar of ik eventueel terug op gesprek

mocht komen na de operatie, want, tja ... voor iemand dat altijd zwaarlijvig

is geweest en gaat afvallen, met hopelijk blijvend resultaat, is het niet

makkelijk om niet te veranderen.

Ja je leest het goed, niet alleen je lichaam verandert maar ook je persoontje.

Je zult ervan versteld staan, hoe open je wordt, na al die tijd, nieuwe kleding

nieuwe mensen dat je leert kennen, je vrienden en familie dat je toch mooie

complimenten geven op je gewichtsverlies. Raar, maar het doet toch goed

als ze je zeggen, Wauw ! Meid je bent echt veel afgevallen...

Ben fier op mijn eigen, dat ik eidelijk terug deze lijdensweg heb afgelegd

Met heel veel steun van bepaalde mensen.

Zij die dit lezen, weten maar al te goed wie ik bedoel! Niet?... ;).

Er zullen altijd onwetenden zijn die met dit hier zullen spotten, maar ik

trek het me niet aan, iedereen heeft zijn uitlaatklep nodig ... Diegenen

die niet geinteresseerd zijn zullen hier ook niet meer komen

Hoop ik toch lolz tenzij ze echt sadistisch zijn.

Ik hoop alleen met dit dagboekje dat mensen stil staan bij het feit dat er

daadwerkelijk iets kan aan gedaan worden, zonder dat ze in schaamte of affronte

moeten vallen! Het is tenslotte de persoon zelf die er iets aan doet, gewoon

met beetje hulp....